ഈഷ്ണ

ഈഷ്ണ സെറീന 

കറുത്ത രാത്രിയില്‍

തായമ്പകം മുറുകാതെ  

പെരുമ്പറ ഉയരാതെ 

പരമാനന്ദ ചുഴലിയില്‍ 

അടുത്ത് ചേര്‍ത്തവള്‍

വിയര്ത്തോലി ചൊരാ -

മഴക്കിലുക്കത്തെ.

ഇറുക്കമില്ലാത്ത

ഓര്മ കൊളുത്തു പോല്‍ 

കുളിര് കോരാതെ 

പൊതിഞ്ഞു വെച്ചവള്‍

തണുത്തുറ ങ്ങുന്നു 

പെണ്മ പെയ്യാതെ  

ഊതി മാറ്റുന്നു, 

കറുത്ത മേഘമായ- 

മരിച്ച ഉടലിനെ.

ശരീരം പറയുന്നത് സെറീന 

നിള യൊഴുക്കില്‍ 

ഒഴുക്കായും

ചാങ്ങാടമായും

ഒഴുകാന്‍ കൊതിക്കുന്നു 

എന്‍റെ കിടക്ക.

എന്‍റെ ഉള്ളില്‍ 

ചിത്ര ശലഭങ്ങള്‍ 

വട്ടത്തില്‍ 

പാറി കളിക്കുന്നു.

അലമാരയില്‍ 

ശരീര ത്തോടടുക്കാന്‍

കാമസൂത്രം ഞരങ്ങുന്നു.

നാംരണ്ട രുവികള്‍ 

പരിചിതമല്ല 

ഈ വഴികള്‍ നിനക്ക്.

തനിയെ മരവിച്ചു 

തണുത്തു തനിയെ 

ശരീരം പറയുന്നത് .    

 

ഡാവ് സെറീന 

എന്‍റെ നീല ഞരമ്പുകളില്‍ 

കാഴ്ച യുടെ വസസന്തം 

പൂത്തു നില്‍ക്കുമ്പോഴും 

ഞാന്‍ ചത്തു കിടന്നു.

വര്‍ണ്ണ കടലാസില്‍ പ്രണയം 

നക്ഷത്രം വെട്ടുമ്പോഴും 

എന്‍റെ കണ്ണില്‍ പുരുഷന്‍ 

മാറാല നെയ്യുന്നു.

എന്‍റെ സൊപ്നത്തില്‍ 

താഴേക്കു വീണപല്ലിയുടെ 

മുറിഞവാല്‍  തുള്ളി 

പിടഞ്ഞു 

നിശ്ചലമാകുന്നു.  

ഇളമ  സെറീന 

ഋതു ചുരത്തുന്ന വെയില്‍  

വെളിച്ചമായ് 

അവള്‍ കുളിക്കുന്നു  

ശരത് ക്കാലരാത്രിയില്‍ 

മിന്നാ മിനുങ്ങുപോല്‍

അവള്‍ പറക്കുന്നു.

വംശ മരങ്ങളില്‍ 

വേട്ടക്കണ്ണില്‍ 

ആഴത്തിലാഴത്തില്‍ 

മലര്ത്തി  കൊത്തിയ 

ജീവന്റെ പക്ചികള്‍

കരയുന്നു.

അല്ല വെറും കിനാവല്ല 

സടകുട ഞുണരും 

നൊമ്പരം തിളയ്ക്കുന്ന 

ഓര്‍മ്മകള്‍ നോവുകള്‍. 

 

ഉറക്കം       സെറീന                                  

രാത്രിയില്‍ഉണര്‍ന്നു രാമായണം 

തുറന്നു ഞാന്‍ 

സ്ലോകമായ്ഭക്തിയായ്

കര്‍ക്കിടമഴയില്‍ 

സ്ത്രീയായ് ഞെരിഞ്ഞും പൊരിഞ്ഞും 

സൊ പ്നമായ് 

പൂവായ് തുമ്പിയായ് 

വണ്ടായ് ചുണ്ടായ് 

ഒരുമുത്തമായ് 

ചുണ്ടില്‍ ചുണ്ട് നിറയും 

ഉമ്മയായങ്ങനെ 

കണ്ണുകള്‍ ചിമ്മി 

കിനാവിന്റെ 

ഉള്ളില്‍  പെണ്ണായ് 

 പിന്നെയും ഉറക്കമായ്‌.

വിധവ            സെറീന

നിതംബം പൂ ക്കാലമെന്ന്പറഞ്ഞ്
എന്നിലെ എന്നെ ഉണര്ത്തിയോ

ഗംഗ യില്‍ മുങ്ങികുളിച്ച് നിവര്‍ന്നു
വരുന്നുഞ്ഞാന്‍.

കൊങ്കകള്‍ കുലുങ്ങി തുളുമ്പുന്ന
രാത്രി യാമങ്ങളില്‍.

തണുപ്പ് സെറീന

മഴയില്‍ എന്റെ ഉടലുകള്‍

തണുത്തു കോറും ന്നേരം 

കൈകള്‍ കാലിനോട് പറയും 

നീ ഇങ്ങു ...വാ...........

കാലുകള്‍ കൈകൊളോട് പറയും 

നിങ്ങളിങ്ങോട്ടു .....വാ ......... 

വിളിച്ചോണ്ടിരിക്കും കൈകളെ

അത്, 

വരൂ  ചൂട് തരുന്നും, പറഞ്ഞ്.

ക ന്യക സെറീന 

 നാവിലന്നമ്മ

അരച്ചുതന്നു 

പൊന്നും 

കുങ്കുമ പൂവും.

ഇ ക്കയ്യിലമ്മ 

വരച്ചു തന്നു

അമ്പിളി ക്കലയും

നിലാവും.

മാറില്‍  ഇരു കൂണ് 

മുളച്ചുവന്നു 

കാലം മുഖ ക്കുരു 

തന്നുപോയി.

മുളത്തണ്ട് പൊട്ടി 

അകലും പോലെ 

അമ്മയും ഞാനും 

അകന്നു പോയി.

വെറ്റില ചോത്ത് 

മുറുക്കി തുപ്പി 

കട്ടില ക്കാലും

കരഞ്ഞു പോയെ... 

ഹഹ ചൊല്ലി 

അവന്‍ ചിരിച്ചു

ഇ ഈ ചൊല്ലി 

അവള്‍ കരഞ്ഞു. 

    

കിണര്‍ സെറീന 

അറിയുന്നില്ല 

കാണുന്നില്ല

ശബ്ദമില്ലാതെ 

ഒരുകയര്‍ 

ഇറങ്ങിവന്ന് 

വെള്ളം നിറച്ച്

കയറി പോകുന്നത്,

കിണര്‍.

കാണുന്നുണ്ട്‌

അറിയുന്നുണ്ട് 

പാമ്പുരികള്‍ ഞെരുക്കി

കിതപ്പില്‍ ഇറങ്ങി ക്കയറി 

കയറി ഇറങ്ങി

ചൂടൊഴിച്ച്

കയറി പോകുന്നത്,

കിണര്‍.     

കാമം

                                       
                                   കാമം
 
                                                                                                                                  സെറീന 

                                                       മനംതന്ന്
                                                       മണം തന്ന്
                                                       ഉയിര്‍ തന്ന
                                                       പൂവേ,
                                                       ഉറങ്ങട്ടെ
                                                       ഞാനിന്നും
                                                       മ്ര്‍ദുലമാം
                                                       നിന്‍റെ
                                                       മേനിയില്‍
                                                       തന്നെ കിടന്ന്.

                                                       കോര്‍ത്തു
                                                       പിടക്കു ടൈ
                                                       നിന്‍റെ
                                                       ഇതളുകള്‍ കോട്ടി,
                                                       കൊണ്ടെന്നെ.

                                                       വെയില്‍
                                                       നനക്കാതെ,
                                                       മഴ
                                                       പൊതിര്‍ക്കാതെ,
                                                       നിന്‍റെമാത്രം
                                                       കാമമാം എന്നെ.